böyle devam @Nomrukan senin sayende oynama şevkimiz yerine geliyor
Hoşunuza gidiyorsa ne mutlu bana. Ah şu oyunda 2. el olayı olsa daha ne senaryo yazacaktım da
Messina - Oslo | 2973 KM
Yumuşak Ayıcık Şekeri (21 ton)
Man TipMatic 12 Vites
Euro 5 D2066 LF44 | 440 bg
Hızım 65-80 arası ve ciddi ciddi 3.5 saatten fazla sürdü. O kadar uzun sürdü ki baya arkada 3 bölüm Avrupa Yakası bitirdim. Bu mızmızlanma değil yanlış anlaşılmasında. Bence oyun böyle oynanmalı. Hem az yaktırmaya çalışıyorum, hem kurallara uymaya çalışıyorum. İstesem takarım 680 ama bana çok ütopik geliyor bu rakamlar, yolda kaç araç görüyoruz ki o değerlere sahip? Zaten bir süre sonra başka tırlarla sıra halinde gitmenin sollamaktan daha fazla keyif verdiğini anlıyorsunuz.
Maalesef Euro 5 ve makyaj öncesi Tgx olmasından kaynaklı 31 litrenin altına asla indiremedim. Bedava gitme terimini son zerresine kadar kullansam da manzara bu. 2973 kilometrenin 973 kilometresini bedava gitmişimdir net ama sonuç bu.
Oo hocam ben de Mancı oldum artık. Hem de motoruna kadar aynı Man’ı almışım farkında olmadan.
Sen de tam benim kafadansın, zaten 680’lik motor transport gözetilerek üretilmiş bir motor değil. Bu tür arabaların hakkı 400-480 arası zaten. Bundan önce 310 beygir Iveco ile oynadım da biraz, sarmadı pek. Yani 12. vitese atamıyorum bile. Gerçekte de 310 beygir Iveco alacağımın yarısı paraya 2. el 480 beygir araba alırım mesela. 310 beygir anca Eurocargo’da olacak motor. Dayanamadım gittim aldım Man’ı.
Iveco 310 beygire rağmen hiç de az yakmıyordu, 11-12 ton yükte 28’lere kadar düşüyordu, 20 ton yük alınca hemen 30’a tırmanıyordu (Çekmediği için çok gaza basıyordum).
Şimdi Iveco’dan kalan düzyatak dorseyi Münih’e götürmüş olmak için o tarafa doğru 11 ton hamule ile tatlı tempolu gidiyorum. Bakalım ne yakacak, yazarım.
Muhtemelen 310 beygiri 20 ton taşı diye koymamışlardır ama sanıyorum hepimiz böyle başladık bu oyuna Bekliyorum fotoğraflarla
Hocam 11 ton taşırken de yani gitmiyordu. Aslında düz yolda fena değildi de, 440 beygir şimdi uçak gibi geliyor öyle diyeyim.
AI sinirimi bozdu, daha önce 4000 kilometrelik yolun son kilometresinde (Evet son kilometre) birden bire önüme kırarak yüke hasar getirtmişti. Şimdi de durduk yere koca yolun ortasında direk duruverdi. Manevra bile yapamadan gömdüm… Takip mesafesi falan da vardı ama frenle normal bir duruş değil bildiğin çakıldı olduğu yere. Gümledik arkadan. Canım sıkıldı. Neyse yaptırıp, olmamış gibi devam edeceğiz.
Of of of of çok kötü yanmış o ya, kötü olmuş.
İyi bari arabayı kurtarmışlar. Geçmiş olsun ne diyelim?
Yakıt da hiç kasmadan 30.6. Aslında o önümde duran TIR’ı yakalayıp sıkıştırmak için basmasaydım birazcık daha düşük olurdu da, o anlık sinirle gittim sıkıştırdım, ufaktan da dokundum. Hayır hala anlamıyorum bomboş yolda niye durdun?
Geçen seferki Türkiye seferimin finalinde gurbete dönmeden hemen önce bir poz verelim dedim. Şuan italyada seferlerimi bitirmeye çalışıyorum tırım 3 yıl sonunda ( Gerçekten ) 530 bin km ye geldi. İtalya seferimden sonra isvirçeye volvo fabrikasına uğrayıp aracımı bir kontrol ettirmek istiyorum malumunuz sürekli yollardayız kışta geliyor kar kış yollarda kalmayalım
Dünya’da Man ahirette İman.
Eski toprağın restorasyonu yavaş yavaş sona doğru yaklaşıyor. Atölyenin yakınlarında ki köylerden birinde deneme sürüşlerini gerçekleştiriyoruz.